seven,
apaçık çıkar ortaya,
korkmak,
kancıkların dır.
ben ortadayım,
aslan gibi...
yiğit’cesine.
korku,asla uğramaz semtimize,
o sert yaylaların,mert delikanlılarındanım.
senin babanada benzemem,amcanada ,dayınada
neyi belirsiz değilim,senin gibi yani...
küfür değil bunlar ha,
senin belirsizliğinin doğurduğu,pis bir sancı desem yeridir,
şimdi diyecek olsan,
madem öyle idimde neden muhatabındım.
bak...anla ve dinle...
biz kapılarımızı sonuna kadar açmışız,
girene canımız feda.
ama kahbeyse ,dışarıda bakakalır,
aslanı izleyen ,çakal misali bir pzisyon alır.
onada bu tür kelamlar ederiz,
alacağı ne varsa böylece alır,
biz dostun kapısı,
dostluk bağıyız.
mertlerin yolu,
namertlerin, asla yol bulamayacağı,
dağların en aşılmazıyız,
bilmem ne söylenir daha.
sen şimdilik idare et,
bu bir kaç sana layık sözlerle,
yok o arsız kişiliğin, uslanmaz,arlanmazsa
yine diyecek sözler vardır elbet,
anladığınız dilden..
amma,
gel görki
zamansız bu duruşum,desem yeridir.
senin gibi köşe bucak kimliğini kaçıranların,
gizem dedikleri,korkaklık,kancılklık perdesidir ha,
asaletsizliktir.
unutma emi.ya dönersin özüne
yada
oyle an gelirki,tükürmeye bile tenezül etmezler yüzüne...
unutma emi...