Sen Bilemezsin

Sen bilemezsin,yüreğimde kopan fırtınayı
hani nerde o yalancı martılar?
onlar hep gökyüzünde, duru yanıyla yanyana
denizlere bırakıp, ıslatmış karanfili

İnsan coşar, ırmaklar gibi seni sevdikçe
belki de ettiğin ihaneti bilmezdi kimse
bir solgun çiçek demetiydi,
acıyla pencere camında bakışı.


Anımsa, öpüşlerdeki tuzlu deniz suyunu,
dökülürdü damla damla dudaklarına
saçları, ellerimin mavi gölgesinde
o’ bir deniz kızıydı, kıyıda dalgalarla sevişen.


Ey... Ege’li çocuk, şarkın söylenir
her gün bu sahilde, ben acılarla büyüdüm
aclarsa bende, gülü sevdim, dikenine aldırmadan
bilseydim ayrılık zehrini, sığınmazdım aşka
geç kalmışım her şeye, ama aldanmanın ustası yok.


Şimdi, mutluluk bulutları benden çok uzak
yağmuru boşanmış, bir avuç pamuk
karanlığa gömülmüş, yaşlı gözlerim
anılara yemdir sevdam
hangi sevdanın karşıtı bu şiir?
her gün başka bir telde, başka bir dilde
ve dağılyor rüzgârında, siyah kirpikleri.

Nuri Dğdelen
Özdere-İzmir