Aşk benim memleketimdir,
Baharın ovalara döktüğüm bereketimdir
Gözüm, kulağım; elim, ayağım, bedenim
Kemiklerimi yâre sarılır gibi tutan etimdir
Memleketimdir, aşk benim

Bunlar, akıntılarında boşa kürek çektiğim
gözyaşı nehirlerim
Bu gördüklerin de sol yanıma yağan bulutlar
Bağlarında, oldurduğum, taze yeşil umutlar
Dağlarında, mis kokan reyhanlar,
bir günaydın gibi kokan kekik
yüzümü yalayan nefes darbeleri var

Tütmekten siyaha çalmış kerpiç bacalarıyla,
Mehtabında eski aşklarımdan çıkardığım acılarıyla,
Sevgilinin kucağı sımsıcak evim,
ikiyi bire tamamladığım yerim,
elleri elim,
Gecelerimi yakan çakmak çakmak gözleri gözlerimdir
Aşk memleketim, benimdir

Bembeyaz toprağıyla çeker beni memleketim
Dört bir yanı aşkla çevrili kara parçam benim
Hasrete düşsem de bazen
Kaçsam yahut kovulsam memleketimden küsemem aşka,
Gidecek yerim yok, memleketimden başka