sen
sen yine gelmedin sevgili
kançanağına dönmüş gözlerle
sigaradan sararmış parmakların tuttuğu kalemle
vede kurumuş gözyaşlarıyla bekledim yine seni
sen yine gelmedin sevgili


sen yine gelmedin sevgili
her yanım bir başka üşüyor sen yokken
bir başka dumanlanıyor kafam
ve bir başka akıyor gözyaşım ta gönlümün derinliklerine


sen yine gelmedin sevgili
biliyorum hiç gelmiyeceksin
belkide hiç sevmedin beni
olsun sevme olsun hiç aklına getirme beni
ben seni sen beni sev diye sevmiyorum ki
ben seni sen olduğun için sevmiyorum ki
ben seni seviyorum
ben seni bekliyorum
çünkü sen benim canlar canımsın
sen benim sebeb-i gayemsin
sen benim yitirilmiş ve hiç bulunamamış hazinemsin
sen artık bensin benim her şeyim değil benim tek sevdiğimsin


sen yine gelmedin sevgili
ben beklerken yorulmadım yorulmamda
beklerim seni ömrüm oldukça
hava soğukmuş sıcakmış ne gam
ben yine beklerim sevgili
sen hiç gelmiyecek olsanda hiç gelmesende ben yine beklerim