Bittiyse bitmiştir işte,

geride un ufak edilmiş hatıralarla,

anılarla kalmışsındır şimdi..

Bilinmez yenilikler,

alışılmış yalnızlıklar,

hüzünlü günler ve
geceler beklemektedir şimdi.

İlk değilsindir.

Belki de ilk kez değildir

bu duygu yoğunluğun.

Bu terk edilişin.

Bu ihanete uğrayışın.

Bu hayal kırıklığın ilk değildir.

Kimlik değişmiştir sadece şimdi.

Ama aslında onlayken bile

yalnızsındır, biliyordun bunu.

Neden korkasın ki yarınlardan!

Ürkütmez yalnızlığın,

gidenin ardından bakarken

Ürkütmez çünkü,

bilirsin ki kaderdir bu.
YARADAN böyle istemiştir.

Nasibim bu kadar der ve
çekilirsin bir adım geri.

Acaba dersin,

acaba bir gün

yeniden görür müyüm onu!!

Ya da giden kaç kişi olduysa

dönerler mi bir daha geri!!

Bu baban da olabilir ya da

sevgilin ya da belki eşindir.

Kim olursa olsun

onsuz yaşamaya alışırken

gene de merak edersin

Acaba nasıl mutlu olabiliyordur,

seni bu kadar mutsuz etmişken!

Nasıl başka yüzlere

gülüp geçiyordur.

Yalnızdır belki de o

diye düşünürsün sonra.

Kaçmıştır ölmemek için ama

düşünmemiştir

gidişi ardında kalanın

acaba ölümüne sebep

olabilir mi??

Acaba sende açtığı yara
seni yavaş yavaş ve
içten içe öldürüyor olabilir mi??

Umursamamıştır bunu o.

Kurtulmuştur bir kere.

Özgürdür artık.

Ama bir gün,

anlar o da özgür olmadığını ve

senin aslında neden
gitmesine hiç ses çıkarmadığını.

Ya da neden
gidişinin ardından

beklediği gibi yıkılmadığını

anlar birgün belki.

Çünkü senin
gücünden korkmuştur

anlar bunu.

İtiraf edecek gücü yoktur belki

ama anlar birgün belki.

Gözlerine baktığında
hissettiği güçsüzlüklerle

ezilmiştir seninleyken.

Yalnızdır ama şimdi.

Ve farkına vardığında ,

Dönmek istediğinde,

sen çoktan yol almışsındır.

Karşılaşırsın bir gün belki,

gözlerin dolar,

bakarsın ama

hissizsindir artık.

Çok sular akmıştır.
Donmuşsundur belki de.

Gülümsersin hafifçe.

Akmaz gözünde biriken yaşlar.

Hafif bir tebessümle,
yürür gidersin yanından.

Durmaya bile

tahammülün yoktur yanında.

Çünkü sana

tekrar aynı acıyı

yaşatmasından korkarsın.

Güvenmek bir defa dersin.

İkincisi gelmez içinden.

Şüphe girmiştir içine artık.

Sessizce geçer gidersin.

Ve şimdi

ardından bakma sırası

ona gelmiştir, gözleri dolarak.....


Müge H. YÖNTER