18
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
2753
Okunma

Yâ Rab bela-yı aşk ile kıl âşîna beni
Bir dem bela-yı aşktan kılma cüdâ beni
Az eyleme inayetini ehl-i dertten
Yani ki çok belâlara kıl müptelâ beni
Oldukça ben götürme belâdan iradetim
Ben isterim belâyı çü ister belâ beni
Gittikçe hüsnün eyle ziyâde nigârımın
Geldikçe derdine beter et müptelâ beni
Öyle zaîf kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola yetürmek sabâ beni
Nahvet kılıp nasîb Fuzuli gibi bana
Yâ Rab mukayyed eyleme mutlak bana beni
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİYLE..
Ya Rab aşk belasıyla içli dışlı kıl beni,
Bir an bile ayırma aşk belasından beni
Az eyleme yardımını dertlilerden,
Yani çok aşk belaları ver bana
Var olduğum sürece, belaya olan saygımı alma
Ben belayı isterim,çünkü bela ister beni
Gittikçe artır sevgilimin güzelliğini,
Bana gelince onun derdine daha çok müptela et beni
Onun ayrılığında öyle zayıflat beni ki
Saba yeli beni ona ulaştırabilsin
Ya Rabbi bana Fuzuli gibi gurur verme
beni bana asla bırakma
FUZULÎ
Ne derd-i sevda illeti, ne sıkıntı, ne bela,
Elimde dolu bir bardak, yanı başımda hela.
Aşk derdiyle alev alıp yanmaktayken yüreğim
Boş mideyle ölmek olmaz, gelsin kekim,böreğim.
Öylesine fenadır ki ha bu sevda illeti.
Öğrenmeli bunu herkes, dürtmek lazım milleti.
Ah ben yine aşık oldum hem de altmış yaşında.
Derd-i aşkla geberirim hem de masa başında
Şarkı, türkü bir taraftan, konarım daldan dala
Müjgan olmazsa Leyla oh ne âla ne âla.
Şiir yazmaktan öte sıkıntıya gelemem.
Ferhat salağı gibi dağı taşı delemem.
Mecnun gibi çöllerde olmaz asla bir işim.
Pardon..Biraz müsaade geliyor yine çişim.
Ohhh beee dünya varmış yahu. Nerelerde kalmıştık?
Ölüyordum ya aşkımdan gidip kefen almıştık.
Haa bir de hoca lazımdı…Lakin olmalı entel.
Kefenimin kenarına yaptırsam mı ki dantel?
Kaç kere öldüm gittim. Acaba sayan var mı?
Titreteyim milleti. ‘’Sesimi duyan var mI?’’
Bu aşk derdiyle ölmek ne kadar da zormuş yav.
İki saattir burada ederim miyav miyav.
Yahu bakın unuttuk gazlı bezi, pamuğu.
Tabutu da unuttuk.Yaptık yine yamuğu.
Madem kara sevdadan ölmeye ettik niyet.
Aşk derdiyle ölürken yazmalı bir vasiyet.
‘’Aşkından öldü’’ diye haber salın herkese.
Gassala da söyleyin atsın güzel bir kese.
‘’Aşka hasret gitti’’deyin.’’Ölüyordu acından’’
Tabutumu isterim ıhlamur ağacından.
Eşim, dostum, ahbabım, doldursunlar camiyi.
Gülüp oynayaraktan defnetsinler Sami’yi.
Vasiyeti de yazdık sıra geldi ölmeye.
Çok ciddiyim dostlarım buna kimse gülmeye
Ey Fuzulî, Fuzulî ! Kalk yattığın o köşkten.
Gör bak kimler ölmekte hem sevdadan, hem aşktan.
*
5.0
100% (13)