Bir eylül akşamı yine gel,
Uzaklardan aşkı bağıran trenin
Ağlayan ince dumanına akşam rüzgârı gibi,
Fırtınaya göz kırpan bulutun yalanlarından,
Karanlıktan duyulan suyun öpen yanlarından gel,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git.
Bir eylül akşamı yine gel,
Görürsen eğer bir gün beni
Yağmurda ıslanan yabancı bir adam gibi,
Bir ateş gibi gel, üşüdüğümde,
Umuduma eğil dilekler tuttuğumda,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git,
Bir eylül akşamı yine gel,
Bulutlardan kurtulan bir güneş,
Ya da ağladığım gecelerde mendil misali
Acıma gel yaralandığımda,
Çiçekleri dağla, yağmurları bekleyen,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git
Bir eylül akşamı yine gel,
Sakalımın beyazlanmayan yanlarına,
Kavruk yapraklar gibi kaldırımlarda,
Bir ressamın yaptığı resmine,
Ozanın yazdığı şiirlere ilham gibi gel,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git,
Bir eylül akşamı yine gel,
Kızı olmuş bir annenin gözyaşına,
Kumbarasına para atan çocuk gülüşüne,
Yemeğini paylaşan kaplan vicdanıyla,
Karanlığın içinden bir ses gibi duyul,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git
Bir eylül akşamı yine gel,
Bankların altında ki güllerin gölgeden kaçan
Büyüyen kırmızı yanlarına,
İhtiyar adamın gençliğini özleyen gözlerinde
Hatırasında saklı aşkı gibi gel,
Ama şimdi gelme,
Hiç konuşmadan git,
Bir eylül akşamı yine gel...

06.12.1998/SARAY…
B.BİRİCİK