Sen benim sevdiğimsin, ya ben senin neyinim?
Bu isimsiz çocuğa, bir ad koysak sevdiğim.
Kırk yıl önce sevmiştim, bu işlerde yeniyim,
Heba olan yılları, saysak derim sevdiğim.

Muhabbet dergâhında, zarif sunasın bana,
Sana aşkım kutsaldır, aldırmam ona buna,
Daha ne bekliyorsun ömür yaklaşmış sona,
Kalan günün kıymetini, bilsek derim sevdiğim.

Yaptığım her hamlede, dolmasa da kaşığım,
Umutlarım bitse de, sönse gönül ışığım,
Sendeki tene değil, ben özüne âşığım,
Bu gerçeğin farkına, varsak derim sevdiğim.

Arzular sona ermez, çıkmadıkça son nefes,
Benliğim tutsak sana, gözlerin çelik kafes,
Çok uzakta olsan da; seni düşünmek enfes
Pas tutmuş zincirleri, kırsak derim sevdiğim,

Bandıralım gönlümüzü, aşkın buzdan suyuna,
Çevirelim sonbaharı, hem de bahar ayına,
Beklediğin prens benim, atla aşkın tayına,
Artık gönül yaramızı, sarsak derim sevdiğim.

Menzil uzakta değil, tez varılır biline,
Göklerden yıldız derip, takacağım teline,
Sümbülleri desteleyip, vereceğim eline,
Dağı, taşı, denizi, yarsak derim sevdiğim

Buzdan vuslat badeleri, içilsin yudum, yudum,
Bunca yıl senden ayrı, taş üstünde uyudum,
Sensiz geçen her andan, nefret ettim soğudum,
Şu felekten bir tek gece, çalsak derim sevdiğim.

Ali KILIÇ-OSMANİYE