parçaları kayıp bir hayattı üzerimdeki
artık tamamlandım
bir bütünüz şimdi . . . !

en çok acıyı yazardım yaşanmışların içinde
şiirler sağıp
melodiler toplardım her dalganın telinden

ardından hüzün
söküleceğini bile bile dokurdum tezgâhını
kendimi büyütüp
yoklardım hayat ağacının köksüz dallarını

ertelenmiş kararların verilmemiş sonuçlarında c/an arardı dünler

gün geldi cebini yokladım hayâllerin
sessizlik gölgesinde saklanan uğultuları yüzleştirdim tek tek
gün geldi aklımın köşelerini süpürdüm
toza dumana karışmış ay ışığının kendisiydi
meded umduğum

dilendim gülmeyi
sabrettim
zaten hep bir cevâbı vardı seçimlerin
n a s i p . . . !

ve rabbim yürü ya kulum dedi sonunda
o ayna yansıması bağladı beni umûda
artık payımız belli
pembe balonlarla süslenmiş beyaz bir dünya


hiç olmadığım kadar mesûdum !



29/03/2012
16;30
eMİNE