GEL DİYEBİLSEN EĞER

Güneşi bağlamışlar, sensiz geçmiyor zaman,
Kalbimin ortasından vurulmuşum ben meğer.
“Unutup da her şeyi, koşar gelirdim inan,
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eğer*.”

Sensiz sarhoş gibiydim, boşa geçti yıllarım,
Pınarlarım kurudu, öksüz kaldı kollarım,
Birkaç adım atsaydın, uzar mıydı yollarım?
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eğer.

Belki pişmansın sen de, içinde vardır sızı,
Yaran küllense bile kalbinde kalır izi,
Dünyalar bir olsa da, ayıramazdı bizi,
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eğer.

Ağlasan da faydasız, sil gözünün yaşını,
Hasret yüklü dağların duman sardı başını,
Bağrıma basar mıydım bunca sabır taşını?
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eğer.


Hasret dolu dizeler, güzel bir sevgi seslenişi şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

İlk iki dörtlük bestelenmeye hazır bekliyor. Çok şirin, duru ve akıcı.
Kutluyorum üstadımı.

keşke diyebilselerdi ama....harika bir duyğu akımı emeğine ve yüreğine sağlık