1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1047
Okunma

Yürüyordu herşeye inat kumlarda
Vuruyordu dalgalar ayaklarına
Yosun kokarcasına saçları
Maviliğine kapılıyordu denizin
Oyuncağı yoktu onun
Taşları vardı
Kayalardı oyuncaktan evleri
istiridyeydi fincanı tabağı
Onun herşeyi vardı
Hayal ederdi kız olurdu
Ettikçe mutluluğuna mutluluk katardı
Şarkılar söylerdi balıklara
Şiirler okurdu kaptanlara
Gülücükler atardı
Onu kendi yapan sadeliğiydi
Aldılar elinden oyuncaklarını
Çaldılar hayallerini
Çok gördüler bir deniz kumsal mutluluğunu
Sıkıştırdılar onu şehrin girdabına
Bir balık misali
Yarı can çekişir gibi
Ne yaşadığını bildi nede öldüğünü
5.0
100% (1)