2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1233
Okunma
oturuyorum tek başıma
kurulup sevdiğin koltuğa.
sigarımın dumanı efkardan tütüyor,
gözümün yeşili sana ıslanıyor,
dilimde bir rumeli türküsü
elimde rakı, kanıyor gönül yaram.
bir tufan içimde kopan.
ödendi ihanetin bedeli...
çık gel akşam gözlüm
sürüklüyor ölümüne hasretin.
resmin evin duvarlarında, masamda
gülümsüyor bana dünden bakıp.
kim bilebilir halimi senden başka
ağırdan al hükmünü, bağışla yar...
acı tecrübesi gönlümün
bir hataydı anladım, geç oldu...
tarumar, yıkık, virane bir aşık,
gelirsen seni bekliyor istanbulda.
gruba karşı sana şiir yazılıyor...
izmir ağlıyormuş.
istanbul yanıyor...
Serkan Karabulut
Cevap Yaz