Şair,yalan,iftira,din,dil,ırk,mezhep,inanç,siyaset,kin,karıştırmamalı şiirlerine ve kalemine,zira onlar asla bir kesimin yada bir kavmin değerleri değil,tüm insanlığın ortak değer ve kıymetidir.Görüyorum ki kendisini unutmuş,insanlığı bir köşeye koymuş,bir idolojinin kalemi gibi çala kalem yazıp insanlığın içine nifak tohumlarını saçmak için yazı yazanlara cevaben bu şiiri kaleme aldım..
Bizler hiç bir kimsenin ve kesimin uşağı ve kuşağı olmamalıyız doğru olanı,toplumu kaynaştıran,sevgiyi,hoş görüyü,sevmeyi ve sevilmeyi yeğleyen şiirler yazmalıyız ki,toplum gerilmesin..
Şayet bunların aksi yapıldığı zaman o yazıları yazanlarında karşılarına mutlak birileri çıkıp böyle cevablar verecektir.O zamanda kimse alınmasın..
YA DERİMKİM TATLI DİL DURURKEN ACIYI KATMA...YADA DİLİNİ TUTAMAYAN BAŞLAR UTANSIN
İşte bende bir şiire,gösterdiğim tepkiden dolayı 4 şiir yazmak zorunda kaldım...
Sözümü şu iirle daha net ifade ettiğimi sanıyorum takdirlerinize..


BAŞLAR UTANSIN

Biz ne çektiysek hep şu dilden çektik
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Onunla dostlara çektiler tetik
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Kulağına küpe eyle sözümü
İnkar etme asla benim özümü
Bağcıyı dövmeden ye şu üzümü
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Tilkiyi çoban yap, dağdaki kuşa
Alimi sultan yap, bağda-ki camuş-a
Ağustosta karlar yağdırır Muş-a
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Söz gümüş sukut altın, budur tek çare
Hiç bir olurmu-ki ırmakla dere?
Dilini uzatma hemen her yere
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Ne geldiyse dilden geldi başlara
Baban bile bakmaz akan yaşlara
Hiç güvenme dosta ve gardaşlara
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Cahil ile sohbet gider mi hoşa?
Ne söylersen söyle sürer yokuşa
Sardırır durmadan hep böyle boşa
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Durak YİĞİT der ki dinsin bu acı
Yaralı gönülde, bitmiyor sancı
Çare bulamadım, yok bir ilacı
Dili tutmayan, başlar UTANSIN

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ