Beni korkaklıkla suçlayan dallamalar olacaktır
Mücadelemiz son damla kana kadardı ya
Hayallerimiz bir gün -Mutlaka-
Elle tutulur olacaktı
Manitu
Oturan boğayı da
Bizi de koruyacaktı
Öyle demişti kavmimin ak sakallı büyücüsü
Bizonlarımız
Yeşil çayırlıklarda
Hür ve müstakil yaşayacaklardı
Gök kubbe
Hep tepemizde mavi
Sular hep tertemiz
Toprak bereketli
Atlarımızın yelesi rüzgarla kardeş
Çocuklarımızın yanakları kırmızı kırmızı
...
Önce büyücü sattı bizi
Sonra manitu
Beyaz adam geldi sonra
Bize medeniyet
Bize hürriyet
Bize demokrasi sattılar
İçimizden irikıyım yarmaları seçip
Bekçi yaptılar kapılarına
’Ne oluyor ’diyecek olsak
İlk tekmeyi kendi hayvanlarımızdan yedik
Besili domuzlar
Sadece artıklarla beslendiler
...
Şimdi iş işden geçti
Bütün köprüler tutuldu
Su başları da
Oturan boğa
Beyaz adamın kucağında oturmakta artık
Rivayete göre kestirmiş edavatları çoktan
...
Sonuçta
Yenildik
Hakkınızı helal edin
Aynı rüya için dövüştüğüm arkadaşlar
Kimi ölü
Kimi aç
Kimi sakat
Hala onurun
En değerli hazine olduğuna inanan kahramanlar
...
-Biz kaç kişiydik sahi-







savrulmalar