İmkânsız kelimesinin
Vücut bulduğu bir adres bizimkisi…
Yer belli!
Yurt belli!
İki yürek ve imkânsız bir aşk hikâyesi…


Yasak elma gibiyiz;
Bir ısırıkla girmişiz birbirimizin aklına,
Kocaman bir savaş bırakmışız ardımızda,
Lanetlenmişiz…
İsimlerimizin anıldığı sokaklara
Kuşlar bile uğramıyor artık,
Kanat çırpmıyorlar,
Onlar bile yaka silkmiş bu sevdadan…
Dillere sürgü,
Kapılara mühürler konmuş bizim için…


Unutmak diyorlar bana,
Unut diyorlar,
Söylemesi ne kadar da kolay;
İki hece onlara ve bir saniye!
Benim için ise
Bir ömür ve her saniye!
Unutacağım belki, kim bilir ama,
Çeliyor bir şey aklımı kanayan yaram
Tüm şarkılar,
Söylendi sana bakarak
Şimdi dinlenmeyecek mi “Benzemez Kimse Sana”;
Ya da kimler sana benzetilmeye çalışılacak…
Ve ben bir kez ölmeyi beklerken;
Kaç kere öleceğim bu şarkılara ağlarken…


Kanayan yaram;
Bu bir aşk hikâyesi değil
Kandırıyor kuşlar birbirlerini
Bu, ölümün ta kendisi…

ZUHAL ERASLAN