Utansın.
Düşlere gem vuran aşksız kuyular utansın
Süzülsün yağmurlar birikmeyen çukurlar utansın
Aşksız damlayan bütün gözyaşlarım utansın
Keder geçsin yakamdan namertse dünya
Mertlerin bağrında esmeyen rüzgar utansın


Ebabilim. Bir Kaf dağında sözcüsü imkansızın
Dile gelmeyen. Ölümü dahi öldüren bühtan utansın
Yalnız geçen bir saniyeden zaman utansın
Kalbin burcuna bayrağı dikmeyen kalp utansın


Mevsimim yazımı kışa çeviren utansın
Gecede doğmayan şems. Aşkı kamerden utansın
Ben bir çeşniysem içimde olmayan his utansın
Yoksam varlığımdan hak bilip var olan utansın…

Ey hilkat biçaresin kalpsizlerin vesveselerinde
Dilsiz devranlarda söz söyleyen cambaz utansın
Serpuşlar şimdi zelil. Hilal biçare, gönül ezgin
Sana dönmeyen haksızlık zelil sor ki insanlık utansın


Bende geçmişlik.Seni söylemeyen şarkılar utansın
Yazmayan satır , gönle işlemeyen nakkaş utansın
Desenimsin, izim,yolum seni çizmeyen erbap utansın
Görki bir devrandır bu alem
Alemde…Aşkı söylemeyen diller utansın

Murat ÇAVGA