19
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1957
Okunma
Mahallenin bakkalı, hüsnü amcamız vardı
Zarureten konuşur, çoğu zaman susardı
Birden bire sokağı, matem havası sardı
Camiden çıkanlar hep ,o tarafa çark etti
Eyvah hüsnü amcamız, dönmemek üzre gitti
Alışmıştık yıllardır, hakikaten severdik
Hüsniye teyze ile, tanıştırıp everdik
Mahalleden ev tutup, kirasını biz verdik
Tabutlu bir kamyonet, kapısına park etti
Sevimli hüsnü bakkal, mahalleyi terk etti
Dükkanının ışığı, kırık camlı fenerdi
Hafifçe rüzgar değse , hemencecik sönerdi
O yüzden akşamları, eve erken dönerdi
Sela sesini duyan, öldüğünü fark etti
Şu bizim hüsnü bakkal, bizi bırakıp gitti
Kapıdaki yazıda, kapalıyız diyordu
Ona ramen üç beş genç, ısrarla bekliyordu
Sonradan gelen biri, olayı biliyordu
Beklemeyin çocuklar, veresiyeler bitti
Kepenkleri kapatıp, hüsnü amcamız gitti
Oldukça maharetli, sanatının piriydi
Merhamet abidesi, pınar gözlü biriydi
Yalan dolan bilmezdi, tam sözünün eriydi
Şimdi sevenlerini, acılara gark etti
Bir yaprak dökümünde, ukbaya hicret etti
Sevgiyle yaklaşırdı, umut ile yaşardı
Sabır hazinesiydi, Çok zorluğu başardı
Mahallede herkesin, yardımına koşardı
Vade tekmil olunca, dünyadan rızkı bitti
İki bayram arası, hakka yürüyüp gitti
.....HALİT BELGELİ...Ben bir hiçim.....
Tüm bakkal amcalara uzun ömür dilerim.
5.0
100% (14)