3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1650
Okunma

Sessizlik bozulur bir gül mü açar yüzümde
Katmerleşen ölüm müdür gözbebeklerimde
Baldıran zehri midir, dilimde büyüyen
Samyeli midir yoksa ruhumu titreten.
Perde kalkar, heyulalar mı gelir gözlerime
Yoksa maverai bir bulut mu olur üzerimde
Şad olup da gülmediğim küre-i arzda
Mersiyeler mi duyarım ölüm anımda.
Naçar kalırım, insanın dili tutulur
Şakaklarım çöker, damağım kurutulur
Cennet köşkleri mi huriler midir gördüğüm
Zebaniler midir yoksa gürültüsünü duyduğum.
Parmaklarımdan kan çekilir kurur damarlarım
Bir ömür geçer gözlerimden, ağlarım
Sürekli dönen bir çarktır bu insan yiyen
Giden gelmez gelen durmaz diyen.
Ruh çıkar kuru bir gövde, kadavradır kalan
Anladım ve öğrendim, ruhmuş aslolan
Saatin zembereği kırıldı, hayalmiş yaşanan
Ben ölmedim, peki kimdir ortada yatan...
Ahmet Selim GÜL