Ne bu inat sevgili,,
Ne bu hırs,nedir o güzel yüreğinde,
Kin’i nefreti büyütüp beslediğin,,
Nedir,,,bu canıma garezin..!

Ne bu gurur,ne bu kibir,
Bitmedi tükenmedi gitti,
Bana çektirdiklerin.
Kendini ne sanıyorun bilmemki,
Bu dünyada ölüm yokmu sanki.!

Yüz yıl yaşasak sonumuz kara yer değilmidir,
Ne bu kaprisin çekilmezliğin.
Bir alt etme arzusu sende,
Tamam sonunda pes ettim,
Kazandın işte..!

Bu yüzdenmi zalimliğin zülümun,
Bana yaşattığın envayi türlü ölümün..!
Bazen;ben bir zalimi sevmişim diye,
Hayıflandığım çok oldu,
Günbe gün Kaşkelerim arttı,
Bak çektiklerim yüreğimi yarım,
Ağzımı dilsiz bıraktı..!

Sussanda hiç konuşmasanda,
Bende sustum senin gibi.!
Bir kez yaraladın beni,
Son sözün;
Böğrümde saplı kaldı.
Onunla dolaşıyorum,
ibret-i alem diye,
Belki bana yaşattıkların,
Örnek olur sevenlere..!

İçimin acıdığı bundan işte cano...!
O açtığın "yar"a kapanmayacak bu gidişle.
Beni yensen ne olur,
Yerden yere vurup süründürsen ne olur,
Ölümden daha beter etsen ne olur.
Abondone olmuş bir boksör gibi,
Ben;
çoktan havluyu atmışım hayatın ayaklarının dibine.!
Daha ne bekliyorsun vur artık şu son darbeyi,
Beni mahküm etme mahşer gününü beklemeye...!

Çoktan razı olmuşum kaderime,
Benden artık ne köy ne kasaba olur.
Ben kadere inanırım biliyorsun Cano,
Senin inancın olmasa bile.
Senin gibi zulmeden zalim kul olmaktansa,
Bir mazlum olmayı yeğledim hep.

Ölüm varsa sonunda..!
Bir maruzatım yok.
Neler geçmedi neler unutulmadıki,
Buda onlardan birisiymiş,buda geçip gidecek işte,
Belkide hatırlanmamak üzere,
Zaman zaman aklıma düşse bile,
Acı bir tebessüm yerini dolduracak,
Gelde;
Bir tek onu bırakma senden mazide ...!

29 Mart 2012
21.04