Ulan
Öldürdüler her şeyi
“Eskiden bayramlarda
Elma şekerleri satarlardı” demiyorum
“Eskiden atlı karıncalar vardı” değil
Eskiden
Bu kadar hırslı
Bu kadar riyakar
Bu kadar katil gözlü değildi insan
Eskiden merhamet vardı sanki
Eskiden “Yetim”
Eskiden “Öksüz” deyince
Gözleri dolardı insanlarımın

Ulan
Öldürdüler her şeyi
Eskiden domatesin tadı
Ayşe nin kokusu değişikti kardeşim
Eskiden toprak
Toprak gibiydi
Şişe kırıkları kesmezdi ellerimizi
Çamurdan evler yaparken

Eskiden
Utanır
Gizliden sayardı parasını tüccar
Kazık atacaksa bile müşterisine
Şahit gösterirdi yaratanını

Ulan
Öldürdüler her şeyi
Kilimleri anlatmıyorum ki sana
-Öküzlük yapma-
Ucu yanık mektuplarda değil
Posta kutusu be
Daha dün gibi
-Bu günde gelmedi mektubu-deyip
Önünde baş eğdiğimiz
20 ye 30 teneke parçası
Ne kadar sevimli geliyor
Telefon reklamlarına bakarken

Ulan
Öldürdüler her şeyi
Her şeyi öldürdüler kör müsün
Karınca yuvasına döndü şehir
İzlemek bile yoruyor
Kimin eli kimin cebinde
Kimin kucağında
Mahallenin namusu
Aslı nur
…
Şimdi bana
Kafiye filan olmamış deme
Başlarım noktasına virgülüne
Bana yitirdiklerimi verebilecek misin
-Özlediklerimi-

yoksa
Kaçtı mı tren diyorsun
Tamam
Öyle olsun

Şimdi ben söveceğim sövmesine
-Allah biliyor-

Nokta nokta mı bıraksam
Yoksa dümdüz mü gitsem
Burada takıldım işte

Hiç kimse
Alınmayacak –Nasıl olsa-

05-10-2007 Antalya