Bozuldu Dünyanın kalmadı tadı
Değişti düzeni tersten dönüyor
Baharı giderdi gelirdi yazı
Gecesi gündüzü belli olmuyor

Allah’ın hikmeti akıl ermiyor
Tuz gülü donuyor çöller yanmıyor
Dalında şakıyıp feryat ederdi
Bülbül susmuş şimdi güller ağlıyor

Nerde kaldı şanı Erciyes dağı
Dumanı çekilmiş eriyor karı
Kızılırmak derler cana doymazdı
Kurumuş pınarı suyu gelmiyor

Bir Güneş doğardı bakan yanardı
Solup gitmiş rengi yüzü gülmüyor
Şavkı vuran ayın nerde halesi
Gökte Yıldız sönmüş ışık vermiyor

Aslan gibiydi yiğitti erler
Bir çakala boyun büker oldular
Değişmiş hitabın şekli şemali
Evlat babasına saygı duymuyor

Mecnun Leyla’sına yanmış yakılmış
Ferhat gibi kimse dağı delmiyor
Yıkılmış temeli düzen bozulmuş
Canda cananına kıymet vermiyor

İnsan denen mahluk gözü doymuyor
Allah’ın emrine isyan ediyor
Unutmuş bedene canı vereni
Oturmuş ölüme çare arıyor

İnsan nesli bozulmuş hayvana benzer
Sığmıyor kabına doymak bilmiyor
Batırmış Dünya’yı göklerde gezer
Tükenmiş umudu çare arıyor

Havası delinmiş Güneş yakıyor
Gürlüyor gökyüzü çamur yağıyor
Toprak bir hal olmuş meyve vermiyor
Atılan tohumu kabul etmiyor

Belki de bir zaman böyle sürecek
Balıklar yürüyüp kuşlar yüzecek
Bilinmez ki daha neler olacak
Belli ki dünyanın sonu gelecek