kimliğini oluşturmuş sevdanın
gözyaşı.
zamanla,
parmak izi..

kendini kandıran bir saf yürektir
suretinle avunan.
üçüncü günün sonunda.

uç veren bir filiz,
damladıkça
yüzünden süzülenden
beslediği hasretin korkusu
sardı tüm kenti.

sahi, neresiydi sevdanın başkenti?

hangi milletten,
dili nerden…

gözleri yeterli mi leyla’nın,
haritadaki yerini işaretleyen.
simge misali.

sahi, onlar ne renkti?

şeffaflaşıyor üçüncü günde, sanki.
akşam olurken.

özlemişim;
karanlığa gömülü bir nur yüzdür
yansıması
cılız bir mumun yanmasına bakar
sarması için evreni alevinin,
tekrar.
tüm bedeni hizmetkar.

susamış;
kurumuş her daim
mühürlü dudakları.
şehveti kapıda bekler.
bekletir.
“dur daha..”
kapılar kilitler kendini
şiddetinden özlemin, vuslatı uzaklarda.

nefs sağır, arzu kör, ruh felç.
beden sadist.
aldığı soluğu kendi ısıtır
yolda alevlenir, ciğerlerinde köz olur.

ıslatıyor şiirleri
nemli, kurutamadığı havası.
amazon mevsimi.

kandırılmaya razı
bile bile..
bile isteye dileyen.
o, lütfuna kurban
bu, her boğumunda haraç ister
boğazın.
gemiler mi?
onlar başlı balına liman.
hiç yere ayak basırmadan..
bütün bir hayatı barındıran
....

takip eden satırları, izleyen gözleri
hayal eden,
hiç durmadan biriktiren dimağı
sonsuza taşır yolcusunu.
…ve
avutan, sonsuzluk vaatleriyle
çaldığını..

altı dikenli,
kamufle, pamuk kaplı yolu.
kendi içinde hicreti
nafile!..
mor ojeli bir melekten geçer yolu,
belki.
ardında saklı kapının.
neticesi; hediye.

her devir farklı rehinlerde konaklar
eskiterek ilerler, biçare yürekleri.
devinimlerce çabadır, boşuna olan.

biriken üçüncü günlerin
basamaklarından süzülen cümlelerdir
aşkın su yolu.


yaşamam daha bunun üzerine

b
o
ş

v
e
r

tadı kalsın damağımda.

y
o
k
b
i
ş
e
y
sırdır.
o sadece;
kabuslu, huzursuz uykulardır uyandığın
silgi kırıntılarından yatağında…
saçlarınındır bağrında izi kalan
darmadağın.
şimdi hatırlayamadığın..
ömürlerce yalnız uyandığın.

salina
15ekim’07_yarını