Böyle mi gülecektim, yaz baharın sonunda,
Bütün dostlar kayboldu, kimse yok etrafımda,
Nerde gönül dostlarım, nerde benim dostlarım,
Dost bildiğim kalmadı kimse yok etrafımda.

Hala gönül dost ister, güneş batıp giderken,
Nerde gönül dostlarım, benim ömrüm biterken,
Daha dün dost deyip de, çay kahvemi içerken,
Dost dediğim neden yok şu benim etrafımda.

Birer, birer kayboldu, şu bana dost dediğim,
Benden yardım isterken el değil kol verdiğim,
Hani bana dost diyen, nerde benim sevdiğim,
Birer, birer kayboldu kimsem yok etrafımda.

Hani bana eskiden, herkes benim dostumdu,
Kim bir dar günde kalsa, herkes koşar bulurdu,
Bir dert bulsam eskiden, herkes sorar dururdu,
Nerde şimdi bu dostlar kimse yok etrafımda.

Unutulan bir dostum, ben şu zaman yolunda,
Gönül veren dostlar yok, şimdi neyse yanımda,
Zaman geçip de bir gün, ölürsem ben sonunda,
Dost, dost diye ölmüştür yazılsın baş ucuma..

A.Yüksel Şanlı er
28 Mart 2012
Antalya