0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1680
Okunma
Teşrif ettiğinde gül bahçesini,
İstanbul kıskanırdı ellerini.
Melekler inerdi elinde sini,
Hicrete yollardı gazellerini,
Dem dem çay kokardı hayallerimiz.
Bir elif incelirdi gülüşünde,
Telaşlanırdı hep Boğaz’da sular.
Periler düş görürdü düşlerinde,
Seni damıtırdı nazlı uykular.
O dem çay kokardı hayallerimiz.
Zarafet ehli seni yad ederdi,
Nihal diye kaydederdi kalemler;
Görenler ah bu ne endamdır derdi!
Bulutlarla yarışırdı alemler.
Bu dem çay kokardı hayallerimiz.
Dinginlik anın şiiriydi hâlin.
Gamzen mısraıydı dudağın tema.
Şiirin ahengi dem dem vebalin.
Duruşun efsane ederdi ima.
Her dem çay kokardı hayallerimiz.
Ankara, 28.03.2012 İ.K
5.0
100% (2)
