Yaşanmamış hayatlar
Kızıl kora dönüşür yüreğimde
Yeşerecek umutlarda
Dağlar yankılanır anaların sesinde
Kavallar dertli çalar
Usul basan ayakların nefesinde...

Ala karlı dağlarımda
Açarken çiçeklerim renk cümbüşünde
Yok olmuş kuş sesleri
Lal olan kuzularım melemez
Deli çobanın ağıtı
Duyulmaz silah seslerinden
Utan ey insanlık!
Baktıkça eserinden…

Din bir, bayrak bir, vatan bir
Nedir bu tefrika, nedir bunca ayrılık
Duyguların kelepçesinde?
Kapatın Kuran kurslarını,
Kilit vurun imam hatiplerin kapılarına,
Yok edin insanları ayırtan
Hurafe yurtlarını…

Kuranımı belletin
İlk mektep sıralarında
Minicik yüreklere
Allah’ı, Peygamberi
İnsanlığı, kardeşliği, sevgiyi öğretelim
Korkmayın seven candan
Ürkmeyin melekleşen insandan
Uzaklaşalım yıllar boyu
Bizi bize düşman yapan şeytandan…

Yedisinde başlasın besmele
Hayat bilgisinin içinden
Ama saf, ama temiz gönüller kirlenmeden
Elinden dilinden salim,
Garaz, kin, acımsı tohumlar ekilmeden
Komşusu açken kirpikleri kapanmayan
Hakka kul, Resule ümmet
Baştanbaşa merhamet
Bir nesil yetiştirelim
Bu cennet vatanımızda.

Anaya saygılı, babaya öf
Demeyen insanlığımızda
Gelin birlik olalım
Kuran’ı Yaşayalım
Gelecek akşamlarda,
İnsanlığın kardeşliğini
Yeşeren vicdanlarda
Sevginin çiçekleştiğini
Kutlayalım vatanımızda…

H.İbrahim SAKARYA