"Marşımız söylenip al bayrak çekilirken göndere,
Selam olsun şehitlere, selam olsun Ulu Önder’e"

Yazan şairin yoktu gözü bir tek kuruşta,
Ben bir Türk’üm diyordu kalbi her bir vuruşta,
Şanlı tarihimden kopup canlanan ihtişamla,
Gururdan gözler nemli herkes esas duruşta.

Bu marşta dile gelir, halkın ve Hakk’ın sesi,
Titretir söylenince; yeri, göğü, denizleri,
Akif’in mısraları kuşatır bütün gönülleri,
Rengini kandan alır, vatanımın gülleri.

Türk’üm diyen herkes ezbere bilir onu,
İstiklal ve bayraktır, içinde geçen konu,
Her bir satırında iman ve istiklal dolu,
Denizler kalem olsa yazamaz ki onu.

Marşımız okunurken inler adeta dağlar,
Tüyler diken dikendir, bütün gözler ağlar.
Söylemek ve dinlemek bir şereftir bizlere,
"Korkma" diye başlatıp, biter "istiklal" ile

Bizi mahcup etme cümle aleme karşı.
Beş vakit ezanlar inletsin yeri arşı.
Coşkuyla söylensin İstiklal Marşı.
Ne olur bir daha yazdırma Ya Rabb !

Kalbim hızla çarpar, gururla coşkudan.
Özgürüm göklerde seninle her zaman.
Milletim vazgeçmeyecek bu kara sevdadan.
İnancın simgesidir gönderde dalgalanan.


"Şiirimi bu topraklar için canını feda etmiş olan tüm şehitlerimize armağan ediyorum."