Karanlýða saplanmýþ kör beyinleri,
Tut kolundan çýkar aydýnlýða.
Bir güneþ gibi doðuver üstüme,
Aydýnlat yolumu caným öðretmenim.

Bilmezdim senden önce ben hiçbir þeyi,
Okumayý, yazmayý, vilayetim Amasya’yý,
Milletimin kurtarýcýsý o büyük Ata’yý,
Hep sen öðrettin bize caným öðretmenim.

Sevgi bahçene geldik, solmayan gülleriz biz,
Çýkar bizi en tepelere, yolundayýz hepimiz.
Fikirlerinle hayat boyu dik olacak baþýmýz,
Sevgin sýðmaz kalplere caným öðretmenim.

Körelmiþ ruhumu sevgiyle donatýp doyuransýn,
Kalbimin en güzel yerinde sevgiyle yatansýn,
Eserinle büyük milletim, inancýnla vatanýmsýn,
Benim gurur kaynaðýmsýn, caným öðretmenim.

Sen ki, en güzel rüyalarýmý süsleyen,
Sen ki, ölüm uykusundaki milleti dirilten,
Sen, en sisli, en zorlu yollara ýþýk olan,
Sen, kalbimin güneþi caným öðretmenim..







Aybike "Medusa"