Ayazın gecelerimi buz kestiği bir anda donuverdi aklım
Yürekte, hesapta olmayan bir kıvılcım
Gözlerde kızıl bir akşam alazı
Sen misin içime fişek saçmaları gibi dolan
Yine ben kan kusacağım kanattığın yerlerden öyle mi?
İçi yanmış yürekten şiirler dökülecek sayfalara
Notaya alınmamış türküler söyleyeceğim
Hasret üzerine….
Öyle mi?

Sen sevdaysan -ki baştan aşağı sevdasın-
Kapımı çalan sensen böyle vakitsiz
Ben diz çökmüş olacağım aşkın karşısında
İçimde kurumuş gözyaşlarımın
İzlerini silmiş olacağım yüreğimden
Gidişinle ettiğim küfürlerin vebalini
Boşu boşuna çekmiş olacağım ….
Öyle mi?

Eğer sen hasretsen -ki hasretsin gözlerimde-
Ben, yalım yalım yanmış olacağım sensizliklerde
Küllerim asfaltlara dökülmüş
Otobüsler geçiyorken üzerinden
Korna sesleri bir bıçak gibi saplanacak böğrüme…
Öyle mi?

Bu yabancısı olduğum kentte bir başıma bırakıp beni
Bir kuyruklu yıldız kayıyor gözlerimden uzaklara
Gecenin karanlığında
Ve ben kendi mezarımın içinde
Yargılanmadan, sorgulanmadan
Cezamı çekiyor olacağım sensizliklerde
Öyle mi?

Bir dönüşse gelişin, yıkıp gittiğin kalbe
-ki diliyorum öyledir-Çalma kapımı
İçeriye girmeyeceksen
Geceme gelme, ruhuma dolma
Akşama batacaksan sabahıma doğma
Bırak, ben yine karanlıklarımda kalayım
Yalnızlığa bürüneyim, korkuya sarılayım,
Kendime darılayım, seni unutayım
Unutabilirsem eğer…
Öyle mi?

23.03.2012/Samsun


İbrahim COŞAR