2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1523
Okunma
saat onikiyi geçtimi gözlerimizi arıyoruz
telaşlı bir geceyi sabaha taşıma derdindeyken .
kalbimiz böylesi ararken el yordamı senin yanındalığı
bütün sabahlar fena halde karanlık
kekeme bir çaresizlik sonrası
şu yavru köpeğin fotoğrafı oluyor
monitörün ağlamaklı.
yok sayamayız hasreti
ki diş ağrısı kadar gerçektir
yokluğunun farkındalığı
içimizde geviş getirip duran bir hayvandır yokluğun
söylenmemiş sözcükleri gecenin kursağında sakladığımız doğrudur
gönlümüz batı yada kuzey yada beyaz derken bağıra çağıra
biz nasıl doğu deriz
güney
yada siyah.
güneşi bir alırlarsa elimizden
sabahın geldiğini akşamın olduğunu nasıl anlar ellerimiz
telaşlı bir geceyi sabaha nasıl taşırız cılız bir ay ışığıyla…
ve ben sadece gözlerinin içinde 1-0 galip başlayabiliyorum
her sabaha,yanında…
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
