Uzak düşlerin güzergahındayız biz seninle
Ayrıyız düşlerde bile
Aynı düşüncelerden geçen iki insan
Aynı sabaha uyanan iki insan
Aynı rüyada ama ayrı dünyada olan iki varlığız biz seninle
Uzun uzadıya varız,
Oldukça derinde, diplerde varız.

Orada, uzakta bir annenin yere değiyor zümrüt yeşili eteği
Gördün işte
Tam orada
Öpüyor yerleri, tozları yutuyor
Kızıysa eteğini çekiştiriyor eli ağzında
O şaşkın bakışlarını dakikalarca silmiyor yüzünden
Çocuk taze açmış papatyalar kadar canlı, beyaz
Saçları altından emanet, inanılmayacak parlaklıkta sarı
Küpelerine gidiyor elleri
Ellerinde yaprak desenli küpeleri
İki yandan sarkan küpeleri bir bütünü yeniden doğurur gibi
Bir bütün...
Bir bütün ki, ayrı güzergahlarda bir bütün
Aynı ışıltıda bir bütün
Ama neyi değiştirir birbirlerini görmemesi bu iki bütünün?

Cemile Sönmez