ne zaman dilim seni söylese
ılık meltemler eser yüreğimde,
umursamaz bir bakış fırlarsa gözlerinden, işte
o zaman yılkılar dadanır saçlarıma.
dik başlıdır saçlarım, sesimse yanık,
sensizliğe seni diyemem kovarım sesimi;
susar kuşlar, güller kokmaz
bir şeyler kopar yüreğimden,
söyleyemem.


ellerin dudakların olur her şey,
tadı dimağımdadır tek zamanın,
geniş bir mekân sıralar an,
tatlı bir tebessümdür söyleyemem


duraktır sonsuzluğa Yeşil Cami avlusu,
güvercinler başka âlemde
beyaz güller çağırıyor geleceği;
sen kokan, bir an ki yeminli bir ikindidir.
dualar sıralanır dilime,
şadırvanlar seni söyler geniş bir zaman aralığına,
Başkarakol gülümser tüm haşmetiyle,
seni susamışlığa susarken dil,
seni unutan dualara küserim.
sırlanır adın,
söyleyemem


bozkırın viran, gönüller şiirsiz,
elde avuçta bir şeyleri yoktur.
şiirsiz gözlerde fer de kısıtlı,
söz düğümler dilimi söyleyemem.


zamanın penceresi açılır ansızın,
Antep Lisesi şımarık bir kızdır;
tam karşısında vakurdur Yeşil Cami,
unutmaya çalıştığım bir geçmişi aralar zaman,
yağmurunda ıslandığım Kolejtepe ağlar,
kavgalarımla süslenen asfalt nankördür,
tutunamaz geleceğe uzanan yol gibi şefkatime
çamlar arıtmaz sessizliğimi;
üzerine aşk kazınan banklar kaldırmaz ağırlığımı,
göğsüne çizilen kalpten ağlar ağaçlar,
buhur gibi yükselir adın
cesur kalple siluetin oluşur gökte
yansır bu karanlık şehre,
silinir bütün görüntüler,
yalnız sana uzatırım elimi, dokunamam
avazım çıktığınca söverim engellere,
yürek senle dolar,
söyleyemem


elf dedim mi kızılelma yanağın,
Yesevi ülküsünde sitaredir.
adın dilimde nağmeli tespihtir;
sır ehlindir, adını söyleyemem


yağmurların yıkadığı demlerde
isyanımla sefa sür, aşkımla kendinden geç
kır ağyarın oklarını yukarıda;
aç ellerini yüreğinle birlikte tut ellerimden,
içime dokunma ürkek bir güvercindir o,bak
şiirler sızdı gözlerime
anıların hoş defilesi şimdi yaşlarla
senli bir yaşamak adına temaşalarla
yok olmak tüm varlıklardan sıyrılmak aşkla,
uzaklardan hayalini sarınca bedenim,
sarkmış memelerinden günah emziren şehre inat
güzelleşiyor gönül evim
duygular gönle sıralı gelir
söyleyemem.


sensiz bir gün olur yalnız durur göz
çıraları sarartınca istir güz
okunan kitaptır zengindir her öz
bozkır çayıra durur söyleyemem.


umursamaz bir bakış fırlarsa gözlerinden, işte
o zaman yılkılar dadanır saçlarıma
susar kuşlar, güller kokmaz
bir şeyler kopar yüreğimden,
söyleyemem.