ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)

hüznü beş geçe

hüznü beş geçer sonra zaman
tartısından gram eksiltmez umutlar
karadır gök ve öyle de saftır suyuna
her bakınmaya açık bir kapı
gıcırtısında mutlak hayatın hazır
siperimde sağ omuz meleklerim
iyiliklerimin memuru yazmaya
ama memnun değiller hallerinden
hiç iş bırakmıyorum onlara
sabahın erkeninde kalkıp
daha yarımca açıp gözlerimi
başlıyorum kalaya
tanık oluyorlar tabi olaya
bir de girip halaya
havaya en havaya


bir karar vermeli mutlak
hasret boğazıma düğümlenmeli
ya kurşun yüreğime artık
ya yüreğim pasında kurşuna
ya ayaklarım uçuruma
ya uçurum tıpış tıpış ayaklarıma
böyle beyaz kağıtların hatırına
biraz da aşıkar direnmelerim ondan
yorgunluğuna sebep en beyaz
en kabarık anında denizin
cesareti gibi özlemim ondan
giderken su gibi dökülen dileklerim
bütün yorgunluğumu alır da elbet
omuzumun sol bekinde tutuk
arı gibi suçsuz meleklerim