Hele dur, yiğitlik taslama boşa,
Bu meydân, bildiğin alan değildir!
Bir çengi vurunca, getirdi tuş’a!
Soysuzda din olmaz, yalan değildir!

Allah’tan korkmayan, utanmaz kuldan,
Pervasız seyreder, her türlü yoldan!
İnsanlık ne süsten, ne ipek çuldan;
Zuhurla dünyaya, gelen değildir!

Tenperest olanlar, âr’ı ne bilsin!
Gusülden habersiz, kiri ne bilsin!
Haramla semirmiş iri, ne bilsin;
Facir, nasihâttan bilen değildir!

Ne kadar yalan var, süsleyip sözle,
Sıkılmadan anlat, büyük bir hazla,
Cümle pisliklerin, yeminle gizle;
Ey zındık! Hakk senin, zulan değildir!

Yalancının mumu yatsıya kadar,
Yanarmış... Nihayet, bitipte gider!
Her kim ki, ne yaptı, kendine eder;
Yaptığın plânlar, plân değildir!

Sâbrım korku değil, yanılıp, şaşma,
İleri gidipte, haddini aşma!
OZAN İLO Şahin, pençeme düşme;
Şikârın, elinden salan değildir!..
19.09.2007/04.03