Sanıyorum kalmadı söyleyeceğin yalan
Kurduğun senaryolar hâfızandan yitti mi?
Aynı şiiri tekrar astın akşamdan kalan!
Bol keseden attığın kurşunların bitti mi?
Elbet yalancıların mumu yatsıda söner
Su kaynaksız değirmen ancak bu kadar döner.

Son hiciv diyorsun ya biteceğini sanmam
"Muhâtap olmam" diye sen mesaj atmadın mı?
Güvenilmez birisin, artık ben sana kanmam
Her zaman sözlerinin üstüne yatmadın mı?
Sendin ilk kurşun atıp bu savaşı başlatan
Beni mecbûr eyleyip zorla kendin taşlatan

Umûdu kesmişsin ya, bak bunda gördüm haklı
Aslan gibi kükreyip, korkak kedice pusmam
Benim hiciv yazışım işte burada saklı
Haksızlık karşısında dilsiz şeytanca susmam
Kimseden çekincem yok, ben kendimden emînim
Her zaman doğruları yazmaya var yemînim.

Yüreği fitne fücur, dilinde Hakk kelâmı
Olanlar hayâtımdan olsunlar diye ırak
Böyle riyâkârlarla çoktan kestim selâmı
Senin niyetinin de farkındaydı bu çırak
Ben uzak durdum lâkin sen yine de ulaştın
Mesaj, yazı, şiirle zorla bana bulaştın

Dâvâmda haklı isem yorulmam, düşmem gama
Bahâneye sığınmam, ellere dert yakınmam
Durduk yere kimseyle kavgaya girmem ama
Hak edenler olursa cevâbımı sakınmam
İftirâ karşısında susmak yakışmaz bize
Yanlış, doğru önünde mutlak gelecek dize.

/Edebiyle durana kınından çıkmaz kamam
Şimdi karar senindir, ya "devam" de ya "tamam"./


.