1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
743
Okunma
Ben Savaş Çocuğu,
Dünyaya gözümü silah sesleriyle açmışım,
Gökyüzünü havai fişeklerin aydınlattığı,
Toprakların barut koktuğu bir ilkbahar akşamında,
Savaşı beynine pozitif bir olasılık olarak kazımış,
Ellerinde tüfeklerle etrafa amaçsızca ölüm saçan et yığınlarının arasına,
Savaş Çocuğu derler adıma…
Ben Sokak Çocuğu,
Hayatın sillesini daha küçük yaşlarda yemişim,
Küçücük göğsümü zorluklara karşı anlam veremediğim bir amaçla germişim,
Sizin bir “Şükür ! “ demeyi bile bilmeden, elinizin tersiyle ittiğiniz bayat ekmekler için
Soğuktan çatlamış küçük ellerimi ;
Sabahtan akşama kadar çöp poşetlerinin içinde gezdirmişim…
Cevap Yaz