Bir gece yarısıydı yari gördüm rüyamda,
Rengi beyaz ve aktı ay gibide parlaktı,
Elinde bir demet gül aramız çok ıraktı,
Bulutlar ötesinden bana sesleniyordu.

Terlemişti elleri kekeliyordu dili,
Canım ak güvercinim adete cennet gülü,
Hilal gibi kaşıyla sel gibi göz yaşıyla,
Islanmıştı mendili demedi nedenini,
Sevdim iki benini mis kokan bedenini.

Buyur dedim haneme çok üzgündü gelmedi,
Burnu kadar yakındım sanki beni görmedi,
Yıllarca çile çekmiş kadere boyun eğmiş,
Al al olmuş yanağı gül dudakları yemiş ,
Canım güzel meleğim içeriye gelmedi.

Elini tutamadım kolum havada kaldı,
Koşar adım giderken bir de resmini aldım.
Ardından el salladım peşi sıra ağladım.
kurumuştu boğazım zehir gibiydi ağzım.
Çok ısrar ettim ama içeriye gelmedi.

Ahmet Acar beraber gül bağına gidelim,
Sen üzülme bir tanem elbette Allah kerim,
Kaptırdım yüreğimi seni candan severim,
Canım güzel meleğim içeriye gelmedi.

AHMET ACAR / SİVAS

Teşekkür : Şiirimi güzel sesiyle yorumlayan saygıdeğer
Ayşe B.Yıldız ( şiraze ) hanımefendiye çok teşekkür ederim.