2
Yorum
0
Beğeni
3,7
Puan
2197
Okunma
Çocukluğumun anıları bir rüzgar gibi,
Geçiyor gözlerimin önünde,
Hep çocuk kalmak isterdim.
Ama dünyadan haberi olmayan,
Her gün yeniden dogan,
Yeniden solan bir çiçek gibi,
Çocukken yenen şekerler gelsin,
Ama elmalı şekerim...
Dünyada tadı yoktur şekerimin,
Hep ondan yemek isterim.
İnsanlar hayatın cilbesini çekerken,
Ben rüyalarımla boğuşuyordum.
Ve öyle korkuyordum ki titriyordum karanlıkda,
Çocukluğumda bir sel oldu akdı bir su gibi...
AHMET YAVAŞCA...
5.0
67% (2)
1.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz