Değil sana inanmak değil bir daha kanmak;
Adını tekrar anmak dilimdeki tek yara…
Kahırsın izlerimde, sitemsin sözlerimde;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

Ne kızımsın solumda ne sağımda oğulsun;
Tam seksen vilayetin hepsi sana eğilsin;
Değilsin inan artık, umurumda değilsin;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

Doğmasın ufuklardan beklediğin dolunay;
Zehir oldu seneme eklettiğin onbir ay;
Senin olsun Bahçeli senin olsun Kızılay;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

Erimez şakağımda kederin beyaz karı;
Şimdi bütün şarkılar haykırsın intizarı;
Dilimde yerle-yeksan hüzzamın ahuzarı;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

“Şerefe” neş’e dolsun sevinç dolsun masalar;
Gitsin artık, dönmesin gönlümdeki tasalar;
Yırtıldı kitabımdan sana dair yasalar;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

Saki sensin kadeh sen yudum yudum dolsan da;
Yapma diye dil döküp saçlarını yolsan da;
Kendimden sakındığım ilk göz ağrım olsan da;
Bu gece gözlerimde yanacaksın Ankara…

Ali ALTINLI – 17/03/2012
Saat: 14:37