/Bu kaçıncı bilemem, umarım sıkılmazsın
Eğer fazla olduysam kusura bakma evlat!
Ama beni dinlersen kolayca yıkılmazsın
Her insanın lafını kafana takma evlat!/


Bak evlat türlü türlü insan var bu âlemde
Kimi temiz yürekli, kiminin kalbi fesat
Kardeş bile kardeşi siliyor bir kalemde
Eğer dürüst olmazsan gider her işin kesat

Birisinin yüzüne diyemediğin lafı
Arkasından konuşma, dedikoduyu bırak
Özü sözü bir olan insanlarla tut safı
Bir âlime rastlarsan kapısında ol çırak

Özgüvenin tam olsun, önce kendinle barış
Ama durup dururken kimseye savaş açma
Menfâat için değil, insanlık için yarış
Gerekirse bu yolda kavga etmekten kaçma

Kaybetmeyi düşünme, kazanmaya ol tâlip
Kurala uygun dövüş kavgaya hîle katma
Baktın yeniliyorsun, gelemiyorsun gâlip
Rakîbine saygı duy, boş yere çamur atma

Kaçak güreşme evlat, minder dışına çıkma
İnan er meydanından kaçmak oldukça ayıp
Sırtın yere gelsede sakın canını sıkma
Deme ’zemin kaygandı, düştüm ayağım kayıp!’

Uzun lafın kısası dürüst ol, düzgün yaşa
Umarım bu sözleri hâfızana alırsın
Düşüncesiz davranıp baltayı vurma taşa
Sonra âleme rezil olduğunla kalırsın.


/Bâzen sâkin dere ol, bâzen azgın bir nehir
Kendini hep temiz tut, bulanık akma evlat
Yalan her insan için tehlikeli bir zehir
Ona tamah edip de kendini yakma evlat/


Onbeşmartikibinoniki.


.