İncitmemek bir dilin susmasıymış,
O yüzden lâl oldu dilim her halde.!
Kalem ise yazmanın ustasıymış,
Dört elle sarıldı elim her halde.

Yürek hükmedince dile kaleme,
Kıyıp her şeyi yaz demiyor yine.
Son noktayı koyar bilmem ne güne,
O mahşer gününü bekler her halde.

Dil söyleyip kalem yazar derdini,
Yürek susmuş ayan etmez kendini.
Feleği halletmiş yar’in fendini,
Hesap kitap defter tutar her halde.

Çözemedi gitti amma velakin,
Derin su akarmış asude sakin.!
Boyuda değildi hiç yere yakın,
Pazarlığı içten yapmış her halde.!

Görüp yaşayınca yar’in fendini,
Helal olsun taktir ettik kendini.!
Zalim siper almış kurmuş pundunu,
Ecel olmuş canım yoklar her halde.

TİRYAKİ yar avcı sense av oldun,
Bir kaç tatlı dile kandın tav oldun.!
Elif gibi diktin böyle vav oldun,
Ah’ın yerde kalmaz çıkar her halde.

14 Mart 2012
23.17