Sen idin dünyada yokum ve varım
Eridi kalmadı dağımda karım
Şeyda bülbül gibi tükenmez zarım
Açacak ne dalım gülüm KALMADI

Gözyaşlarım aka aka sel oldu
Emmi dayı hala teyze el oldu
Ben sevdimde o ellere kul oldu
Gönlümde/ki gülün İŞİ KALMADI

Ben senin aşkınla yanarım böyle
Senden başkasını sevmedim öyle
Bir sevdiğin varsa ne/olur söyle
Ne yazık hayatla İŞİM KALMADI

Eridi gönül karı coştu selleri
Yakıyor sinemi hasret yelleri
Bırak artık yeter gurbet elleri
Başkada diyecek sözüm KALMADI

Sığamam bedene sıkar bu teni
Çözemedim yıllar yılı ben seni
Ararım bulamam bende’ki beni
Dünyada ki ben’in İŞİ KALMADI

Der DURAK’ım damla damla eririm
Kalmadı dizimde dermanım ferim
Elbette yaşamda yaradan kerim
Doktor’la em ile İŞİM KALMADI

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

BU ŞİİRİ BİR DOSTUMUN ŞİİRİNDEN ETKİLENDİĞİM İÇİN NAZİRE OLARAK YAZDIM..