şiirim

şiirim



Okyanusta sessizce giden,

Bir gemi gibi,ansızın gideceğim.

Bir gün çok uzaklara,

Gölgemi bile bulamıyacaklar.

Sesimi yankılanan,dalgalar sanacaklar.

Kıyı kayalıklarını döven,



Hatıralarda nefesimi, Eski bir şarkı sanacaklar.

Dinleyeceksiniz,sizde dostlarınızla.

Bir gün: bir iskelede karaya çıkıp,

Soluklanacağım.

Kokumu yosun kokusu,hayalimi,

Bulut göreceksiniz.



Bir yabancı sanıp,

Yanımdan geçip gideceksin belki’de,

Öylesine değiştimki ruhen,

Beni kendim bile unuttum,

Her mil uzaklaştıkça,

Geride geçtiğimiz sahillerde bıraktım,

Parça,parça attım.bendekileri.



Doğan her yeni günle kapattım,

Sayfalarını geçmişimin,

Şaşırttm yönü’nü hayat pusulamın.

Şimdi ben bile tanımıyorum.

Kaçıncı zaman’da,Hangi türdeyim.

Adını unuttum,bir çoğunun,

Etrafımdaki,iki yüzlülerin.



Acılarıda gömdüm,denizin dibine,

Okyanusun derinliğinde terk ettim duygusallığımı.

Yeni bir nefes,yeni bir hayata,

Ve yeni bir gölgeye merhaba diyorum.

Yamanın anlamını,çözmeye çalışıyorum,

İyi’de geldi temiz havası deryanın,





Mehtap yeniden parlıyor,asumanda,

Martıların şarkıları şenletiyor,

Şarkılar bir başka hazda,

Değişiklikler var, yenilenen tarzda.

Şen kahkaları,ve seherde rüzgar,

Yepyeni bir yaşam sevinci var,

Yaşanmamış dünyadaki hazda.

N.Sevda Cint