Varoşdan geldim dedigimde sana
O anda nasılda bakmıştın bana
Ojeli elin degdimi oduna
Degmezse anlaman benim dünyamı

Asma kilit birde muşamba perde
Odanın içinde ocaklık birde
Alt katta ahıra sen hergün girde
O zaman anlarsın benim dünyamı

Kış günü tezegi koydum sobaya
Yatagı yorganı serdim odaya
Moda ne bilmem ki uymam modaya
Her şeyden uzaksın bilmen dünyamı

Kar yagar lo ile damı lolarım
Çeşmeden helkeyle koyun sularım
Doganın elinden bütün yularım
Bir kere görmezsin benim dünyamı

Altında araban yürümen yayan
Köylerde olanı sen varoş sayan
Yoksullar olmazki yanına uyan
Bir defa begenmen benim dünyamı

Giydigin elbise benim bir senem
Gittigin yerlere asla gidemem
Hakkında konuşup kötüsün demem
Yeterki hor görme benim dünyamı

Peynirin çeşidi olmaz bizlerde
Çökelek salamur yeriz her yerde
Doktoru bilmeyiz düşünce derde
Ne zaman gördün ki benim dünyamı

Sogukta üşüdük sıcakta yandık
Birisi laf söyle biz ona kandık
Gördünmü bunlara nasıl dayandık
Bir dakka çekemen benim dünyamı

Çıkarı bilmeyiz çıkara gitmek
Kötülük nedir ki biz onu bilmek
Yanında olmazki birgün sevilmek
Begenmen yıllarca benim dünyamı

Tarlaya gitmedin bostanı bilmen
Harmanı görmedin harmana gelmen
Yoksulu görsende yüzüne gülmen
Çok uzak görürsün benim dünyamı

Evimden pahalı giydigin çizme
Ömrümde görmedim yedigin ezme
Yurt dışı oluyor sizlerde gezme
Gelip de görmedin benim dünyamı

Halimi anlaman halimden bilmen
Oldugum yerlere bir çıkıp gelmen
Bizleri görünce kaçarsın hemen
Yabancı görürsün benim dünyamı

Sen bilmen tandırda ekmek yapmayı
Çok erken kapmışsın en güzel payı
Biz gördük yıllarca hep aglamayı
Ne diye sormazsın benim dünyamı

On çeşit olmazsa sen alman tadı
Bizlere yetiyor pilavın adı
Almadık dünyada bir kaç muradı
Yaşadın görmedin benim dünyamı

Demekki böyleymiş düzenin özü
Varoşlu diyemez denecek sözü
Sen gördün gülleri biz gördük közü
Yandıkça görmedin benim dünyamı

Sen ayrı ben ayrı demekki öyle
Haksızlık etmedim gerçegi söyle
Arada şehirli bazen köylüyle
Yaşarsa görürdü benim dünyamı

Mahmut DURDU