0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
775
Okunma

Bir çiçeği sevdi zamanla
Ulaşılması zor, kavuşması muhayyeldi.
Bitmeyen bir şarkının mısar-i bercestesiydi.
Harika-i sevda sarmıştı benlik tümenini.
Ne çare kaybetmişti nazlı gülünü
Biçare Leylaklar dökülmüş, nergizler ağlamış
Fırtınanın uğultusu, yağmurun sesi, gecenin karanlığı esrardı.
Hep böyle oldu hep böyle mi olacaktı.
Biz hep çocuktuk, gözlerimiz yaşlı gönlümüz bedbahtı.
Umutlarımız kimine gülünç, kimine sahraydı.