eski bir kahvehane önünde

yakar/top oynayan çocuklar

beyaz renkli evlerin bahçesinden

yetiştiler

salkım üzüm taneleri

arasında

eski bir kavonoz içinde biriktirdiler

yine rengarenk bilyelerini

yarına dahil istanbul amblemi taşıyan

defterlerin arasında gizlediler

sevdiklerinin baş harflerini

güneşi içtiler daima

kusursuzca ant içtiler tanrıya

ellerinde ki umut iklimini

beslediler hediye ettiler tabiat

ana’ya

yalansız rüzgarlar esip gürledi

yamaçlarında solmuş menekşe yaprakları

yetişti imdat çağrısına

yaşlı bir aslan boğulmak üzereyken koy’unda

çemberli bir kız gülüşü oysa

esmer bukleli yüzünde yansıyan

saçlarına takıp takıştıran

sanatsal bir aşk gerçegi

minerva’yı bile kıskandıran

kısraklığına bakma sen batısında

yalvaran agoranın mucizesi

bir örtü lazım üşütmesin

her sevdalı geçerken burdan

kendini..