ey yalnızlık, git başımdan,
yalnızlığından korkan
bir başkasının elleriyle
sarma beni bu akşam
bugüne değin yalnız bu yüzden yanıldım
yalnızca bu yüzden yalnızım!


hangi sayfasını çevirsem gecelerin
içinde iki kurban
yağmur bulut rüzgâr
seviştiğim kadınlar kızlar
özlem duygularıyla çalıyorlar beni benden
ben de onları çalıyorum kendilerinden?!


böylesine doyumsuz
hırsız olduğunu bilebilseydim
çoktan unuturdum seni,
ey benliğim
neyi istiyorum neyi,
acımasızca yedin bitirdin
el sürdüğün her şeyi,
çılgın gecelerden ne kaldı geri?!


el sürmediğim sürmeli ceylan
düşüme giriyorsa her akşam,
soruyorum gönül,
hani neredeler
sana kendisini veren
onca güzel insan
sen mi onları unuttun
yoksa onlar mı aldatıp gittiler?!


gitmediler mi,
haydi yalan de;
-yalan
hem de koskoca bir yalan
hepsi de yaşayıp yazdıklarının içinde,
hem gerçekte hem düşte
halâ yaşıyorlar seninle işte
asıl yalan
yaşayamadıklarındır, isteyip de!



Şaban AKTAŞ
24.01.1998






Foto: Betty Fernandez Blanco / Facebook