parmak uçlarımda garip bir sızı
dudaklarım koca yangın artığı kül
saçlarıma düşen aklardan utanmıyorum ağlayacağım...

keşkeler boğazımda düğüm düğüm
bu güne söylenecek bir cift söz keşke bıraksaydık...

onca yıl koca bir ömür
mavi gökyüzüne yedi renk gökkuşağı çektikte bekledik
nerden nereye şimdi bir kaç kelimeyi mumla arar olduk...

nasıl bir hicrettir bu nasıl göç
kaf dağı ardına düşen patikaları aşındırdık
illegal bir slogan gibi anka kuşu kanadına yazıldıkta

şimdi çığlık çığlığa kan ağlayıpta sustuk...

ardımız göz yaşı önümüz zifiri karanlık
dünü göksunun karanlık serin sularına gömdük
yarından umut yok lal olmuş diller sustuk sus kesildik...

avuçlarım acılsa da semaya
dudaklarım kül dualarımı çaldırdım dualarım yok
buz kesilmiş bakışlarımda nedamet dilenecek yüzüm yok...

gökyüzü bulut bulut ağlayacak
yüreğim bir baştan bir başa yara kanıyor
ağlayacağım hıçkırıklarım bağlı gözümde göz yaşım yok...

sur üfledi kıyamet koptu
gömülecek bir avuç toprağım bürünecek kefenim yok
gayyaya düşmüşüm yanıyorum ateşim var dumanım yok
adamlığımdan utanmıyorum çocuklar gibi ağlayacağım göz yaşım yok...

Hasan ODABAŞI