Cevizi öyle severim,
Beş kiloyu birden yerim,
Biraz dar gelse de yerim,
Yedim hiç doymak bilmedim

Üç beş karpuz bana yetmez,
Yoksulluk kapımdan gitmez,
Böylelikle baca tütmez.
Yedim hiç doymak bilmedim

Severim yerim hurmayı
İstemem, bomboş durmayı,
Bilmem mideyi yormayı
Yedim hiç doymak bilmedim

Vazgeçilmezimdir soğan,
Elimden düşmedi söğen,
Yiye, yiye oldum koğan,
Bir türlü doymak bilmedim.

Her ay diktiririm urba,
Midem oldu eten torba,
Bana hükmeden bir zorba,
Bir türlü doymak bilmedim.

Kalkamaz oldum yerimden,
Bir ağrı girdi serimden,
Öyle derinden, derinden,
Bir türlü doymak bilmedim.

Sağlamca düğme diktirdim
Avradı candan bıktırdım
Yedikçe boyun büktürdüm
Bir türlü doymak bilmedim

Oğuzsoyluyum az yemem,
Sabaha da kalsın demem,
Yemek yemeden edemem,
Bir türlü doymak bilmedim