İNSANLAR BİLİRİM


İnsanı tarif etmek gerekirse,
Konuş ki, kendini ele verirmiş.
Var edilme nedenini bilmişse,
Ne insanlar bilirim, çulunu sermiş.

Dün dünyayı sahiplenip yaşayan,
Okunur oldu tarih sayfasından,
Fıtrat-ı kalemin kan damlayan,
Ne insanlar bilirim, pulunu sermiş.

Hak – hukuk yolunda bihaber olan,
Hanesi dünyalıkla dolup taşan,
Mazlumun ahını almış utanmadan,
Ne insanlar bilirim, yüzünü germiş.

İlmi irfanla ayrılmış divandan,
Nefis yüzünden kopmadı dünyadan,
Münafık şuuru sardı hülyadan,
Ne insanlar bilirim, bigâne ermiş.

İmanlı olup dosta etmiş bühtan,
Bihaber kalmıştı Hakk’a kulluktan,
Daim haberdar olsa da yokluktan,
Ne insanlar bilirim, cendere vermiş.

Herc-ü merc içinde yok ki insicam,
Bin çile çekse de halifeyi can,
Gideceğini bilir elbet üryan,
Ne insanlar bilirim, gururu germiş.

Gönülden secde eden ol ki insan,
İlm-i nâfiye dalıp almış ihsan,
Hakk divanına Allah deyip varırsan,
Ne insanlar bilirim, irfana gelmiş.

Zulmette doruğa çıkıp putlaşan,
Yalan yanlış despot hayat yaşayan,
Ani dönüşle aşkı kucaklayan,
Ne insanlar bilirim, pervane olmuş.

Medet beklemiş şakiden ahmaktan,
Çok yaralar almış beşer davadan,
Geçte olsa haberdar olmuş nurdan,
Ne insanlar bilirim, dermane gelmiş.

Burçlarda bayrak olmuşsa davan,
İnandığı yolda olur itminan,
Boş olmamalı, olamaz da Müslüman,
Ne insanlar bilirim, murada ermiş.

İnkiyad ile nail olmuş nihan,
Selama gelecek, gelmeli cihan,
Rücu edecek saadeti devran,
Ne insanlar bilirim, zamane gelmiş.

Muti ruh düzeninde var intizam,
Hakk yolundakine uğramaz hazan,
Sağında solunda var halin yazan,
Ne insanlar bilirim, mağruru yermiş.

Dünya malını hepten hiçe sayan,
Allah deyip, Allah diye yaşayan,
Var gayesini aşkıyla anlayan,
Ne insanlar bilirim, imana gelmiş.


Bühtan: İftira.
Bigâne: Bildik olmayan, yabancı.
Cendere: Baskı ve basınç sağlayan alet.
Herc-ü merc: Karışıklık, intizamsızlık.
İnsicam: Tutarlılık.
İlm-i Nâfi: Faydalı ilim.
İtminan: İnanma, emin olma.
İnkiyad: İtaat, boyun eğme.
Muti: itaatkâr, itaat eden.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan