Hayal’le ana rahminden tanışırız,

Bebekliğimiz birlikte geçti sayılır.

Seksek oynamak yerine çocukken,

Evcilik oyununu tercih eder,

Büyük tebeşirle çizildiğinden çizgiler,

Küçük gelirdik oyuna.


Büyüdük, kazık kadar olduk,

Şimdi de evcilik oyunu yerine;

Seksek oynamayı tercih ediyoruz.

Lâkin küçük tebeşirle çizildiğinden çizgiler,

Bu kez de büyük geliyoruz oyuna...


Baktık olmuyor:

Atladık bir ceviz kabuğuna,

Daldık hayal denizine.

Dibin deniz gören en güzel köşesine,

Sırça bir saray yaptık.


Artık her iki oyunu da dilediğimizce oynayıp,

Tadını çıkarıyoruz,” samanlık seyran!”

Karışanımız, görüşenimiz yok.

Balıklar tanığımızdır ki,

Çok mutluyuz böyle çok...

Hayal bu işte!

Çizilmiş sınırları hiç yok.

Necati ÖZTURAÇ
10 Şub. 2012-Erenler/Sakarya